de bomen
staan tenminste
nog op dezelfde plek
en de regen verdrukt de geuren
van het nieuw
ontluikend groen
houdt de meeste mensen weg
uit de parken
die ik 's winters graag bezoek
al helpt de regen ook het razen
van de transformatie
die me raakt
als vleugels
van een meerkoetmoeder
geen zwaan
want zie je
ik val niet om
mijn neus is niet gebroken
ik kneus alleen maar onderhuids
en niemand die het wil geloven