Spoorloos

een zomersnelweg
eindeloos
ramen open
bermgras en warm asfalt
ik trommel
op het nepleer
op de maat
van J.J. Cale

herinneringen laat ik achter
mensen liet ik staan
zonder een woord
ik ben
niemand
die mij nu nog tegenhoudt  
noem mij maar
de wind